De troubadour

Nadat ik vele keren in Frankrijk heb gekampeerd is het verlangen gegroeid om een extra dimensie aan te brengen aan het verblijf op campings.

Mijn droom speelt zich af op vrij kleine campings met weinig voorzieningen, maar kan ook heel goed uitgevoerd op de grote, wat meer commerciële campings.

Wat ik hieronder schrijf zou ik heel graag een paar zomers lang willen doen.

Stel je voor: het is een lange en heel warme dag geweest. Iedereen is loom van de hete dag en van de barbecues waar de dag mee afgesloten is. Het is stil op de camping alleen in de verte zijn de krekels hoorbaar. De kinderen slapen, het gaat al een beetje schemeren en de temperatuur is op een aangenaam niveau gekomen.

En dan gaat plotseling, zomaar ineens, op de camping de mare rond: "hij komt er aan, hij komt eraan".

Na enige minuten komt het busje aan met aan het stuur Sebastiaan, de troubadour. Sebastiaan, de verhalenverteller die de toehoorders heel snel in de ban weet te brengen van een andere werkelijkheid, een andere tijdsbeleving.

Rustig stapt hij uit zijn busje, knikt de toegestroomde mensen vriendelijk toe en pakt de spullen uit zijn busje die nodig om zijn verhaal te illustreren.

Het is bijna 23.00 uur, het magische uur waarin Sebastiaan zijn luisteraars meeneemt naar een andere dimensie.

De campinggasten brengen een stoeltje of krukje mee naar de open plak waar Sebastiaan naast zijn busje zit en gaan afwachtend in een halve cirkel om hem heen zitten.

Eindelijk, het is 23.00 uur, Sebastiaan schraapt zijn keel, kijkt rond, maakt hier en daar oogcontact, glimlacht en gesprekken verstommen. Iedereen zwijgt en kijkt naar hem. Hij tuurt nog even in de verte alsof hij iets hoort wat alleen voor hem bestemd is en  begint dan met rustige stem en een stil lichaam zijn verhaal.

In simpele woorden en met veel gevoel schetst hij een oude wereld waar wonderen bestaan en waar alles een happy end heeft. Waar niet-bestaande wezens in harmonie leven met mensen die alleen het goede willen. En waar de weinige mensen en wezens die niet het goede doen,  in liefde en met wijsheid weer teruggebracht worden op het rechte pad.

Een droomwereld waarin iedereen op dat moment in mag geloven.

Als het verhaal afgelopen is blijft het nog een tijdje stil. Alleen de geluiden van de natuur zijn hoorbaar naast de zachte ademhaling van de aanwezigen.

Sebastiaan staat op, legt zijn spullen in zijn busje, knikt de toehoorders nog een keer vriendelijk toe en wenst iedereen een goede nachtrust.

Dan zijn alleen nog de achterlichten van zijn busje zichtbaar en het verlangen van de achterblijvers om zich nog een keer te kunnen laten meenemen naar die wondere wereld.

Sebastiaan uit Breda

-------------Leef je Droom------------