Kunstdroom

Mijn Droom

Kunst als middel om moeilijke materie te vereenvoudigen

Ik heb altijd belangstelling gehad, voor kunst en antiek. Ik rommelde graag boven op zolder van mijn opa en oma als ik daar op visite was, snuffelde altijd in de zwart-wit foto’s van familieleden die op elkaar gepropt in een houten doosje zaten. Verzamelde ook oude spulletjes om me heen. (Nu heet dat vintage). Later kreeg ik de ambitie om naar de toneelschool of naar de kunstacademie te gaan voor modeontwerpster. De ambitie voor de toneelschool heb ik uitgesproken, maar mijn ouders reageerden in mijn herinnering niet echt enthousiast. Ik heb wel nog een open dag van de kunstacademie bezocht, maar ik vond mijzelf niet goed genoeg om er echt voor te gaan.

Dus toen maar rechten gaan studeren. Aan het begin van mijn studie droeg ik heel aparte kleding en had korte kekke kapsels. Zo langzamerhand verdween dat ‘anders zijn’ naar de achtergrond. Ik bleef van mooie kleding houden, maar het werd iets minder opvallends. Ik paste mij aan aan mijn omgeving mijn artistieke kant verdween naar de achtergrond.

Tijdens mijn werkende leven kwam ik erachter dat ik presentaties geven en het versimpelen van ingewikkelde materie heel erg leuk vond en dat mij dat goed af ging. En het viel helemaal op zijn plek toen ik, weliswaar veel later, als vrijwilliger in een kasteelmuseum rondleidingen ging geven. In een woord: geweldig. Ik kreeg er een kick van en voelde dat ik in mijn kracht stond. Ik stond weliswaar in het middelpunt, maar het ging niet om mijn persoon maar om het verhaal dat ik te vertellen had.  Het verhaal van iemand anders.  Het leek een soort toneelspel... Ik was gegrepen door de geschiedenis van de oorspronkelijke bewoners en wilde dat maar al te graag overbrengen aan de bezoeker. Met de nodige grapjes erbij, een beetje ondeugend zijn.

Het gebruiken van kunst/schilderijen ben ik op een gegeven moment specifiek gaan toepassen in mijn juridisch en beleidsadvieswerk. Dat ontstond gewoon vanuit mijn passie, “ineens” was het er. Maar dat was niet genoeg, ik wilde meer vanuit mijn passie werken en leven en heb toen besloten om te stoppen als jurist. De volgende stap was dat ik een aantal vakken kunstgeschiedenis heb gevolgd aan de Open Universiteit en toen ook als vrijwilliger bij het kasteelmuseum aan de slag kon.

Omdat het vrijwilligerswerk na een aantal jaren een aflopende zaak werd ben ik mij weer gaan oriënteren op de juridische arbeidsmarkt. De juristerij bleef ik ergens een warm hart toedragen. En met veel geluk, met behulp van het welbekende “kruiwagentje”, vond ik een juridische baan bij een grote zorgorganisatie.  Maar mijn verlangen voor bezig zijn met kunst/schilderijen is blijven bestaan.

Mijn Droom is het om een combinatie te vormen van mijn liefde voor presenteren en mijn liefde voor kunst.  Door die 2 passies met elkaar te verbinden en te vervlechten kan ik juridische, maatschappelijke en persoonlijke onderwerpen inzichtelijk maken en ontoegankelijke onderwerpen ontsluiten. Inmiddels ben ik zzp-er omdat ik verwacht dat ik door die weg te lopen mijn Droom kan realiseren.

Ik houd van mooie dingen, daar word ik erg blij van. De kunststijlen waar ik het meeste bij voel zijn het impressionisme en het expressionisme. Het zijn twee uitersten, de een zacht en harmonieus, de ander harder en gedeformeerd.  Misschien wel kenmerkend voor mij…ook twee kanten aan de ene kant de kunstenares met kekke kleding en korte kapsels die “anders” was en aan de andere kant de efficiënte jurist die wet-regelgeving onderzoekt.  Het is mijn grote wens om mijn beide kanten in harmonie met elkaar te laten leven.  Daardoor kan ik betekenisvol voor anderen zijn in situaties die vereisen dat er inzicht en doorzicht komt in een bepaalde situatie zowel van zakelijke als van persoonlijke aard. De 1e stap is gezet: ik ben zzp-er, en ook de 2e stap is een feit, nl het onder woorden brengen van wat ik écht wil! Ik ben erg benieuwd wanneer en hoe de 3e stap zich zal ontvouwen!

D, september 2017

-------------Leef je Droom------------